પછી કેડી ઉપર જ્યાં તું ઊછળતી જાય
થાય છાતીમાં હરણાંઓ ઠેકે
વ્હાલી જિંદગી,
- Advertisement -
સમયના લેખાંજોખાંનો હિસાબ માંડવાનો સમય જ્યારે હાથમાંથી સરકતો જણાય ત્યારે જ માણસને તારું મૂલ્ય સમજાય છે. હું તારી બધી જ હરકતોને જાણું છું કારણ કે હું તને અત્યંત પ્રેમ કરું છું. માર્ગ ભૂલેલો કોઈ મુસાફર દૂર ધજા દેખાતાં રાહત અનુભવે એવી જ રીતે તારા સધિયારાથી હું જીવંત થઈ જાઉં છું. તું અંધારઘેરી અમાસ પછીની એકમનું ધીમું, પણ મક્કમપણે આગળ ધપતું અજવાળાનું ધણ છે. તું મારા આતમને અવિરત જીવતું રાખતું અગોચર છતાં પ્રત્યક્ષ રહેલું દિવ્યતત્ત્વ છે. તને જાણી લીધાં પછી મારે કશું જ જાણવાનું બાકી નથી રહેતું. સતત તારામાં રસતરબોળ થઈ, તારા અસ્તિત્વને આકંઠ પીવાનું સૌભાગ્ય મળતું રહે એ રીતે તને જીવવી છે, ભોગવવી છે. તું હેલી જેમ જ્યારે જ્યારે વરસી પડે છે ત્યારે હું મૂળથી ઊગવા લાગું છું. મારું ઊગવું – આથમવું બઘું જ તારા વરસવા પર નિર્ભર છે. તું વરસતી હોય ત્યારે મારા બત્રીસે કોઠે દીવા પ્રગટી ઊઠે છે. જિંદગી! જ્યારે તું મારા પગમાં ખૂંપી ગયેલો કાંટો કાઢે છે એ પછી મને સહેજેય પીડા નથી થતી. એ પીડાનું ફૂલમાં રૂપાંતરણ થઈ મઘમઘવા લાગે છે, કારણ કે એ દુ:ખાવાને, પીડાને તારો સ્પર્શ થયો છે. તારું મારી સાથે હોવું એ જ મારે મન ઈશ્વરના આશીર્વાદ છે.
જિંદગી! તું મારા હૈયામાં ઉભરાતા પ્રેમનું ઝરણું છે. મારા દિલના બધાં જ સપનાઓ તારા સાંનિધ્યથી જ સાચા પડતા જાય છે. આંખોમાં ઉમટતું પ્રેમનું આ ઘોડાપૂર મને સતત ભીંજવતું રહે છે. તું હોઠ પર હાસ્ય લાવીને મને સાદ પાડે છે ત્યારે મારી આસપાસ શેરડીના વન ઊગી જાય છે. તારો મધુર ટહુકો મારા કાન માટે સીધો અંદર ઉતરી ગોળના ગાડાં આવ્યાનો આનંદ અનુભવે છે. તું મારી સૌથી સાચી, સારી અને એકમાત્ર દોસ્ત છે. તારી સાથે હું હસી શકું છું, રડી શકું છું, ગુસ્સે થઈ શકું છું. મારી બધી જ તકલીફો અને પસંદ નાપસંદ હું તને જણાવી શકું છું કારણ કે મને એ વાતની ખબર છે કે મારી બધી જ વ્યાખ્યાઓ તું સમજી શકે છે. મારી અંદર ઊંડે ઊંડે પહોંચીને મારા બધાં જ દુ:ખને દૂર કરવા તું સતત પ્રયત્નો કરતી રહે છે. તું મારી આંગળીના નખ જેમ સતત વધતી અને વિકસતી જતી પ્રેરણા છે, હું ક્યારેય તને મારાથી અલગ કલ્પી જ નથી શકતો. તારા સ્પર્શનો જાદુ સતત માર પર ચાલી રહ્યો છે. એ જાદુ જ્યારે કામ કરવાનું બંધ કરી દેશે કે એની અસર ઓછી કરતો થઈ જશે ત્યારે હું સાંજે કરમાઈ જતા ફૂલ જેવો બની જઈશ. મારે સૂરજમુખીનું ફૂલ નથી બનવું. મારે સાંજ પડ્યે ખરી નથી જવું મારે તો રાત દિવસ સતત ખીલેલા રહેવું છે… મહેકતાં રહેવું છે… સુરજમુખી થઈ ખીલવું પણ છે અને રાતરાણી બનીને સુગંધિત થઈ સતત તારામાં મહેકવું છે. જિંદગી! મારા જીવનની આ ઊંચાઈ, એમાં રહેલું સાતત્ય અને દિવ્યતા આ બઘું જ તારા પ્રતાપે છે. હું સાવ કાચી માટીના કોડિયાં જેવો – ક્ષુલ્લક માણસ જે તારા પ્રેમના દિવેલને કારણે અતિ પવિત્ર અને સુગંધિત થઈ રહ્યો છું. તું ધૂપ જેવી સ્વચ્છ છે. જેમ જેમ સળગે છે એમ તારામાંથી પ્રેમની સુગંધના ગોટા ઉછળે છે જે મારા જીવનને મહેકાવી રસતરબોળ કરી દે છે. તારા સાનિધ્યમાં હું ક્ષણે ક્ષણે શ્રદ્ધાવાન અને આસ્થાવાન પ્રેમી બનતો જાઉં છું જે મારા પ્રેમની ઉપલબ્ધિ છે. ભગવાનના બધા જ હાથ મારા માથા પર ફરી રહ્યાં છે, આશીર્વાદ વરસાવી રહ્યાં છે.મારું વજુદ માત્ર તારા પ્રેમને કારણે જ ટકી રહ્યું છે. તું મારા કણે કણમાં વ્યાપી રહી છે. મારું આખું અસ્તિત્વ જોર જોરથી બૂમ પાડીને કહી રહ્યું છે જિંદગી! તું મારી ભીતર શ્વસે છે, ધબકે છે. આપણા સંબંધ પર ફૂટેલી શ્રદ્ધા અને વિશ્વાસની ડાળી પર હમણાં જ કોઈ પંખી આવી બેસશે અને ટહુકી જશે. એક ટહુકાને મારા હૃદયમાં ભરી રાખી હળવેથી તારા હોઠ પર એ ટહુકાનો કલરવ વેરી દઈશ. જીવી જવાની ધન્યતા અનુભવી હું બહુ જ ઊંચે જઈ તારામાં ઓગળી જઈશ.
સતત તને શ્વસતો,
જીવ.