એક ભાઈ દરિયાકિનારે ફરી રહ્યા હતા. ત્યાં અચાનક એમનું ધ્યાન ત્યાંથી નીકળતા એક કાચબા પર ગયું, જે દરિયામાં જઈ રહ્યો હતો. કાચબો જેવો દરિયાના કિનારે પહોંચ્યો ત્યાં એક વીંછી એની પીઠ પર બેસી ગયો અને બંને તરવા લાગ્યા. આ બાજુ આ ભાઈને આ દૃશ્ય થોડું વિચિત્ર લાગ્યું એટલે આ ભાઈએ એમની પાછળ પાછળ જવાનું નક્કી કર્યું. કાચબો દરિયાના બીજા કિનારે આવે છે અને તેની પીઠ પર બેઠેલો વીંછી ત્યાંથી આગળ ચાલવા લાગે છે. ત્યાં જ આ ભાઈ એક યુવાનને પરમાત્માનું ધ્યાન કરતો જુએ છે અને એને એમ થાય છે જો આ વીંછી આ યુવાનને કરડશે તો હું એને લાકડીથી મારી નાખીશ એવું વિચારતો જ હોય છે ત્યાં જ એક કાળો ઝેરી સાપ નીકળે છે અને એ યુવાન કરડવા જતો જ હોય છે કે વીંછી જેને આ ભાઈ લાકડીથી મારવાના હતા એ વીંછી આ સાપને ડંખ મારે છે. એનું ઝેર સાપના શરીરમાં ફરી વળે છે ને મૃત્યુ પામે છે અને વીંછી એના રસ્તે આગળ ચાલ્યો જાય છે.
એટલામાં જ યુવાન ધ્યાનમાંથી બહાર આવે છે ત્યાં બાજુમાં ઊભા રહેલા ભાઈ એને આખી ઘટના કહી સંભળાવે છે કે કેવી રીતે તારો બચાવ થયો. યુવાન કૃતજ્ઞતાથી ભરાઈ જાય છે. ભગવાનનો આભાર માને છે ત્યારે આકાશમાંથી અવાજ આવે છે કે, તારો જીવ બચાવવા એ લાકડી ઉપાડી શકે તો, તું તો મારું ધ્યાન કરતો હતો તારા જીવનની રક્ષા માટે. મારી લાકડી તો કાયમ તૈયાર જ હોય છે. બધું મળી જતું હોય, જીવન સુધરી જતું હોય તો સોદો ઘણો સસ્તો કહેવાય.
