ઝારખંડનાં પાટનગર રાંચીની બાજુમાં દાહુ નામનું એક નાનું ગામ છે. દાહુ આદિવાસીઓની વસતી ધરાવતું આ ગામ છે.
શૈલવાણી
– શૈલેષ સગપરિયા
ગામના અને આસપાસના વિસ્તારના મોટા ભાગના લોકો અભણ છે અને એમાં પણ સ્ત્રી સાક્ષરતાનું પ્રમાણ તો ખૂબ ઓછું છે. આવા સામાન્ય ગામે એક અસામાન્ય કામ કર્યું. જેનાથી એ બધાની નજરમાં આવી ગયું. 2013માં દાહુની અન્ડર 14 મહિલા ફુટબોલ ટીમે આંતરરાષ્ટ્રીય કક્ષાએ સ્પેન ખાતે ભારતનું પ્રતિનિધિત્વ કરીને ઉત્તમ પ્રદર્શન દ્વારા દેશનું ગૌરવ વધાર્યું. સાવ નાના ગામડાની આદિવાસી ટીમ ફુટબોલમાં આંતરરાષ્ટ્રીય કક્ષાએ કેવી રીતે પહોંચી એવો સવાલ સૌ કોઈને થાય એ સ્વાભાવિક છે. આવું બનવા પાછળ એક રસપ્રદ વાર્તા છે.
- Advertisement -
અમેરિકામાં જ જન્મેલો અને મોટો થયેલો ફ્રાંઝ ગેસ્ટલર 2007ના વર્ષમાં ભારતની મુલાકાતે આવ્યો હતો. ફ્રાંઝ અમેરિકાની હાવર્ડ લો સ્કૂલનો ગ્રેજ્યુએટ હતો અને બિઝનેસ ક્ધસલટન્ટ તરીકે કામ કરતો હતો. ફ્રાંઝે જ્યારે ઝારખંડના ગામડાઓની મુલાકાત લીધી ત્યારે આદિવાસીઓની દયનીય સ્થિતિ જોઇને એમના માટે કંઈક કરવાની ઇચ્છા થઈ. એમાં પણ આદિવાસી છોકરીઓની સ્થિતિ તો ખૂબ ખરાબ હતી.
ગામડાની આદિવાસી દીકરીઓ માટે કોઈ નક્કર કામ કરવું હોય તો અમેરિકામાં રહીને આવું કામ સંભાળવું મુશ્કેલ હતુ એટલે ફ્રાંઝ અમેરિકા છોડીને ભારતમાં જ રહેવા માટે આવી ગયો. લોકો ભણીગણીને પૈસા કમાવવા અમેરિકા જાય છે અને ફ્રાંઝ ભણીગણીને પોતાની ધીકતી કમાણી મૂકીને સેવા કરવા ભારતના આદિવાસી વિસ્તારમાં આવ્યો. એણે ‘યુવા’ નામની એક સંસ્થાની સ્થાપના કરી.
‘યુવા’ દ્વારા આદિવાસી વિસ્તારની દીકરીઓ માટે શાળાઓ શરૂ કરવામાં આવી છે. આ છોકરીઓની ક્ષમતાઓનો ઉંડાણપૂર્વક અભ્યાસ કરીને ફ્રાંઝે એને અભ્યાસની સાથે સાથે ફુટબોલની રમત માટે તાલીમ આપીને તૈયાર કરવાનું નક્કી કર્યું. માત્ર 15 છોકરીઓથી શરૂઆત કરી આજે આસપાસના વિસ્તારની 14 વર્ષથી નીચેની 250થી વધુ છોકરીઓને ફુટબોલની પ્રોફેશનલ ટ્રેનિંગ આપવામાં આવી રહી છે. સમગ્ર દેશમાં ઝારખંડ મહિલા ફુટબોલની રમતમાં 20માં ક્રમે હતું જે હવે 4થા ક્રમે પહોંચી ગયું છે. ઝારખંડના આ આદિવાસી વિસ્તારની છોકરીઓ ભવિષ્યમાં રાષ્ટ્રીય અને આંતરરાષ્ટ્રીય કક્ષાએ ઝળકશે એમા શંકાને કોઈ સ્થાન નથી. 33 વર્ષની ઉંમરનો ફ્રાંઝ એની સ્વયંસેવકો અને શિક્ષકોની ટીમ સાથે, જેની સાથે સ્નાન-સૂતકનો કોઈ સંબંધ નથી એવી ભારતની આદિવાસી દીકરીઓના ઉત્કર્ષ માટે અથાગ પ્રયાસો કરી રહ્યો છે. આપણે ભારતવાસીઓ આપણી આસપાસના લોકોના ઉત્કર્ષ માટે કંઇ નાનું મોટું કામ કરી શકીએ કે નહીં ?
